یکی دیگر از ویژگی های مرگبار اسید سولفوریک، سرطان زایی آن است. آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) "غلظت اسید معدنی قوی حاوی اسید سولفوریک" را به عنوان گروه 1 سرطان زا به معنی انسان شناخته شده است. ACGIH همچنین غلیظ اسید سولفوریک را به عنوان یک ماده سرطان زا A1 طبقه بندی کرد. این فقط مربوط به غبار، و نه به اسید سولفوریک مایع و راه حل های آن (ISU، 2000). جدول 6.20 مقادیر سم شناسی اسید سولفوریک را نشان می دهد.
اسید سولفوریک یک نوع اسید صنعتی می باشد .اسید سولفوریک محصولات متابولیسم پروتئین هستند و معمولا توسط کلیه ها دفع می شوند. بیماران با آسیب یا نارسایی حاد کلیه این اسیدها را حفظ می کنند و در نتیجه اسیدوز متابولیک ایجاد می کنند. فروش اسید سولفوریک به صورت های محتلف صورت می گیرد.مشارکت اسید فسفریک به سوی BE از یک غلظت فسفر معدنی معین با استفاده از معادله در جدول 55-1 تعیین می شود. فسفر افزایش می دهد تا اثر منفی داشته باشد و نشان دهنده تأثیر اسیدی بر BE است. از آنجا که غلظت فسفر سرم معمولا کم است، هیپوفسفاتمی یک آلکالوز قابل توجه بالینی ندارد. اسید سولفوریک معمولا اندازه گیری نمی شود و بنابراین یکی از آنیون های غیر اندازه گیری است.
تولید اسید سولفوریک و خرید اسید سولفوریک و فروش اسید سولفوریک در توده های هوا در قاره های صنعتی منجر به مشکل باران اسیدی شد. این اسیدیته در اواسط قرن نوزدهم، در ابتدا به عنوان انتشار اسید هیدروکلریک و اسید سولفوریک از صنعت قلیایی و صابون شناخته شد، اما بعدا احتراق زغال سنگ نیز به عنوان منبع مهم اسید شناخته شد. در دهه 1950، رکورد طولانی مدت شیمیایی باران، فلوئوردهای اسید سولفوریک را به زمین افزایش داد. از دهه 1970 و به ویژه دهه 1980، باران اسیدی به یک مسئله محیط زیستی تبدیل شد که منجر به پروتکل های متعددی در آمریکای شمالی و اروپا شد که باعث انتشار سولفور در جو شد.
درباره این سایت